ร้อยหก

มื้อเช้าเปรียบเสมือนสงครามอันเงียบเชียบ

เสียงมีดขูดกับจานกระเบื้องเบาๆ เสียงกาแฟถูกรินเป็นสายสม่ำเสมออย่างระมัดระวัง ด้านนอก แสงแดดส่องประกายทั่วสวนของคฤหาสน์ แต่ด้านใน ทุกอย่างกลับดูเยียบเย็นและเปราะบางราวกับแก้ว โต๊ะตัวยาวที่สามารถรองรับคนได้ถึงสามสิบคน เช้านี้กลับมีคนนั่งอยู่เพียงเจ็ดคน เจมส์นั่ง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ